Het was vorig jaar april dat één van mijn vismaten mij 's avonds helemaal door het dolle heen opbelde. Het eerste wat hij zei: "we moeten volgend jaar naar Spanje, de Ebro!". Hij herhaalde dit nog drie keer. 20 karpers per dag per persoon, plus karpers over de 30 pond. Mooie vissen dus. Oké dan ........ April kwam inmiddels langzaam maar zeker dichterbij en het begon steeds meer te kriebelen. We hadden een reservering gemaakt op de camping 'Lake Caspe ( http://www.lakecaspe.com). Degenen die Google Earth op de PC hebben kunnen hier even klikken, zodat je kan zien in welke omgeving we zaten.

 

De voorbereidingen begonnen, we gingen met een volkswagen Caddy, daar past behoorlijk wat in zou je zeggen. Klopt, maar toch moesten we proppen. We hadden 70 kilo pellets waar de visolie uitdroop, 20 kilo harde maïs, en dan nog de rest van onze spullen.   De reis begon, we vertrokken donderdag 9 april om 13.00 uur 's middags en we hadden nog zo'n 1683 kilometer voor de boeg. Het eerste stuk verliep soepel, rond 18.00 uur kwamen we bij parijs en we waren er al bang voor: file, een hele grote file!!!! Ruim 2 uur in gestaan, maar het kon de pret niet drukken.

 
De rest van de reis verliep voorspoedig, regelmatig een stop met een kop koffie en effe ontspannen. Rond 4 uur 's nacht hadden we de Pyreneeën bereikt. We besloten eerst even een paar uurtjes de oogjes dicht te doen, zodat we, als het weer licht was, door de Pyreneeën konden rijden. Zeven uur 's ochtends, kop koffie en een broodje. Nog een paar uurtjes en we waren er. Het laatste stuk door de Pyreneeën was echt ontzettend mooi, ook omdat er nog sneeuw op de toppen lag. Om 10 uur 's ochtends zagen we eindelijk de eerste stukken van de rivier. Snel naar de camping, tent opzetten en rivier verkennen. 

 

 

Er werd behoorlijk veel gevist zagen we, maar er waren nog zat stekken. Zaterdagochtend zaten we pas laat op de stek, rond 12.00 uur ik zat op 9 meter water te vissen, en Rick op 12 meter. We vingen die dag maar 2 karpers, maar de omgeving van onze stek was echt prachtig. Het regende alleen continu met een harde wind, en het was erg koud. Voor dat we weg gingen vaarden we nog 1 keer uit. Bij elke marker gooide we tien kilo pellets, en vervolgens gingen we terug naar de camping. Vol verwachting wachten op de volgende ochtend.

 

Het ging die ochtend redelijk los, maar we zaten in een inham. We waren al gewaarschuwd dat daar doorgaans de kleinere vissen zaten, maar het zag er prachtig uit en we zagen er al veel karpers springen. We vingen die dag 11 vissen, maar inderdaad relatief kleine karpers. De grootste waren die dag 17,5 pond en 15 pond. Maar we waren ervan overtuigt dat op deze stek ook grote karpers zouden zwemmen, dus hielden we vol. Voor dat we terug gingen naar de camping werden weer twee emmers voer (pellets, 20mm) bij de markers gedropt .

 

 

 

Terug op de camping namen we eerst een lekkere borrel, dat hadden we wel verdient. De volgende ochtend ging om 6.00 uur het wekkertje, dus snel wassen en naar de stek racen. Want het mocht natuurlijk niet zo zijn dat er andere vissers op 'onze' plek zouden zitten. Deze dag ging het gelukkig al een beetje los, we hadden er in totaal 18 karpers. Maar weer voornamelijk klein spul, tussen de 10 en 12 pond. Twee redelijke vissen zaten er tussen.

We besloten om onze mooie stek te verlaten, en het op het grotere water te proberen, waar we voor ons gevoel meer kans zouden hebben op de grotere vissen. Dat gevoel bleek later ook te kloppen. Het enige nadeel was dat we weer opnieuw een voerstek moesten gaan opbouwen. We stopten die dag om 3 uur 's middags met vissen om op ons gemak elders een nieuwe stek te zoeken, en we hadden er gelukkig snel eentje gevonden!!! We gingen de nieuwe stek uitpeilen en besloten om nog dieper te gaan vissen. Rond de 14 meter de markers plaatsen en storten maar weer. Vervolgens weer terug naar de camping, lekker een borrel en weer vroeg slapen (en dromen van grote karpers).
 
Het was nog donker toen we op onze nieuwe stek aankwamen, het was overigens weer een stek in een ontzettend mooie omgeving. We hadden geen idee wat ons hier te wachten zou staan. Snel de hengels ingooien, en na tien minuten ging de eerst pieper alweer. De vissen waren mooi, af en toe een twintiger.

 

 

En toen viel het bij mijn vismaat Rick even stil op zijn plek. Vervolgens af en toe een piepje, en ja hoor, een snoei harde run. Rick sloeg aan en had de slip heel zwaar staan, hij kreeg twee enorme dreunen. Ik had nog nooit zoiets gezien. De vis bleef maar zwemmen en me beste maat Rick kon er niets tegen doen. We stonden allebei te trillen van adrenaline, de vis wist na 10 minuten te ontkomen. We hebben het er nog vaak over gehad. Hoe zwaar hij kon zijn? Of misschien toch een meerval????? Maar helaas, we zullen het nooit weten. We namen maar even een pilsje om te ontspannen. We hadden al met al een mooie dag met 10 vissen. Alle vissen waren overigens wat groter dan op de vorige stek, dus we wisten dat we nu echt een goede stek hadden gevonden. Om de vis op de stek te houden gooiden we vóór vertrek nog wat meer voer bij onze markers.
 

 

 

Dag 6, we gaan los. dit was echt een top dag. We besloten om de hengels tegelijk in te werpen, en na twee minuten begon het feest al en hield die dag niet meer op. We hadden per man meer dan 20 karpers, waaronder meerdere twintig plussers. Aan het eind van de dag hadden geen armen meer over, wat zijn die karpers sterk!!!!
 

Dag 7, de laatste vis dag tot mijn grote verdriet. Deze dag verliep weer het zelfde als de voorgaande dagen. Er was amper tijd om koffie te zetten of te koken, de piepers bleven maar gaan. En weer veel vissen boven 25 pond. We hebben in totaal 3 hele grote vissen verspeelt tot onze grote spijt. Maar we treuren niet, want volgend jaar gaan we zeker weer terug. En dan zullen we die 50 ponders WEL vangen.

 

Groetjes Rick en Tim.
 

_________________________________________________________________________________________________

Reageren op dit artikel? mail naar kca@live.nl