Het gebruik van een lijnclip.                                               12 september 2005

Zoals jullie misschien inmiddels weten ben ik beter in het schrijven van verhaaltjes dan in het vissen op karper. De vangstresultaten dit jaar zijn schrijnend, en nog steeds heb ik geen idee hoe het komt. Het mooie van de "Karper Commissie Almere" is voor mij persoonlijk dat ik al een heleboel karpervissers heb leren kennen, en met enkelen al een sessie heb gevist. Uiteraard met weinig tot geen resultaat (ooit komt het nog wel eens goed met mij, hoop ik). Maar toch leer je iedere keer weer wat. De laatste sessie viste ik met Rob Kooiman (de man van de "beverfoto"). We hadden afgesproken op een donderdagmiddag, en mijn zoon ging ook mee.

Nou is het eerste punt waar het met mij altijd misgaat het inwerpen. Het liefst vis ik dicht tegen de overkant aan, maar het lood komt vaak óf 2 meter ervandaan, óf het hangt in een boom, of het zit vast in het riet. Daartussen terechtkomen is voor mij een bijna onmogelijke opgave. Mijn zoon bijvoorbeeld gooit echter bijna altijd in 1 keer goed. En vergis je niet, de eerste worp in een boom is slecht voor het milieu, voor de portemonnee en voor het humeur. Als na het opnieuw optuigen het geheel wederom in een boom, of vast in het riet belandt, dan is er al gevaar voor de directe omgeving. Een derde keer heb ik gelukkig nog nooit beleeft, maar het zou wel eens einde sessie kunnen betekenen. 

Ik denk dat de combinatie hengel (zwabberstok) - lood bij mijn zoon exact goed is. Bij mij dus blijkbaar niet. Ik heb inmiddels alle loodgewichten geprobeerd, maar helaas, het blijft aanmodderen! Totdat ik Rob bezig zag.

Rob deed het anders. Hij gooide in, en keek hoeveel meter hij tekort kwam. Vervolgens liep hij de afstand die hij tekort kwam naar achteren, en zette de lijn vast achter de lijnclip. Vervolgens haalde hij weer in, en gooide opnieuw in, deze keer met iets meer kracht dan de vorige keer. Tijdens de worp bewoog hij de hengel naar achteren, zodat hij op het moment dat de lijn niet verder af kon rollen (door de lijnclip) de schok op kon vangen door de hengel mee naar voren te bewegen. Vervolgens belandde het lood precies op de plek die hij in gedachten had. Mocht het alsnog een meter tekort zijn, dan lijn achter de clip vandaan, metertje extra afrollen, lijn opnieuw achter de clip en ingooien maar weer. Op deze manier ligt het lood uiteindelijk op de goede plek. Vervolgens niet vergeten de lijn achter de clip vandaan te halen, evt toplood erop, en klaar is Kees. Zo simpel kan het zijn. Als je later de hengel weer inhaalt, doe je eerst de lijn weer achter de clip, en haalt vervolgens in. Opnieuw inwerpen is dan weer een makkie.

Kan er dan evengoed nog wat mis gaan? Echt wel!! Nogmaals, vergeet na het inwerpen de lijn niet achter de clip vandaan te halen, want bij de eerste de beste run krijgt je hengel anders zwemles. Let vóór het inwerpen ook altijd goed op of er niks achter je ligt. Ik heb dit jaar bij twee verschillende vismaten achtereenvolgens een schepnet en een complete hengel met een sierlijke boog in de plomp zien verdwijnen. Hoe dat kon? Heel simpel. De attributen lagen achter de visser, en de haak bleef eraan vast zitten. Wel lachen trouwens. Er was gelukkig geen blijvende schade, anders is het meestal verstandig om even enige voorzichtigheid te betrachten.

Maar verder vind ik dit een uitstekende methode voor vissers zoals ik die wat moeite hebben om het geheel daar te krijgen waar ze het hebben willen. Het systeem is ook uitermate geschikt voor spodden, of vissen op een voerplek. Voor sommigen onder ons is dit misschien oud nieuws, maar voor degenen die er wat aan hebben:

succes ermee! En laat me even weten hoe het gegaan is.

______________________________________________________________________________________________________________

Update juli 2005.

Wat ik zelf een beetje een probleem vind met een lijnclip, is dat er op de plek waar je de lijn achter de clip zet een oneffenheidje in de lijn ontstaat, in mijn ogen een zwakke plek. Met 30/100 zal het risico op lijnbreuk wel meevallen, maar toch. En als je in plaats van de lijnclip een stukje binnenband van een fiets gebruikt, is dat probleem opgelost. Dus ik naar de fietsenmaker, en verdomd, er lag nog een oude binnenband. Thuis "elastiekjes" van geknipt, en proberen maar.

En het werkt!! Op de foto kan je goed zien wat ik bedoel, fluitje van een cent. Oké, de lijnclip werkt iets gemakkelijker, maar het elastiekje vind ik toch materiaalvriendelijker, dus dat krijgt mijn voorkeur. En mocht je ze dan gaan knippen, laat er dan een lipje aanzitten. Het voordeel hiervan is dat je hem gemakkelijk weer van de molenspoel af kan halen. Zonder lipje is het een hoop gedoe om het elastiek te pakken te krijgen. Scheelt dus een hoop geëmmer.

______________________________________________________________________________________________________________

Update april 2006.

Inmiddels zijn we al weer bijna een jaartje verder, en ik heb veelvuldig van de elastiekjes gebruik gemaakt. Ik ben er nog steeds zeer tevreden over, maar toch is er 1 aspect wat ik wel lastig vind. Als je namelijk een run hebt gehad, moet je weer opnieuw de juiste afstand bepalen voordat je het elastiek (of de lijnclip) kan plaatsen. Soms gooi je in 1 keer goed, maar vaak ook niet.    Het ingooien doe ik trouwens met goedkoop lood, omdat ik soms toch nog wel iets te ver gooit, en de boel verspeel. Bovendien is het vele werpen richting de stenen oever nou ook niet echt aan te bevelen voor de loodcoating. Vandaar mijn voorzichtigheid.   Als ik dus de juiste afstand heb gevonden plaats ik opnieuw het elastiek en moet ik ook het lood weer wisselen. Op zich geen ramp, maar echt handig is het ook niet. Nou zat ik laatst naar een DVD van Fox te kijken, en daarin werd het "magic marker" toegelicht.

Eigenlijk stelt het helemaal niks voor, een rolletje draad (25 mtr) met een chique naam, en ja kan weer een dikke 6 euro aftikken. Dat doen we dus niet. Althans, dat dacht ik toen. Inmiddels heb ik zo'n klosje draad aangeschaft (in een mooie dispencer trouwens). Maar hoe werkt het?   Je werpt in, totdat het lood op de juiste plek ligt. Vervolgens plaats je het elastiek, of je doet de lijn achter de lijnclip. Je haalt de hengel naar je toe, en je bevestigd vóór het topoog een stukje marker draad (zie foto). De knoop staat hierboven uitgelegd. Eigenlijk is het een gewone knoop, alleen haal je nu de lijn in plaats van 1 maal een keer of 6 door de lus.

Vervolgens nogmaals opnieuw inhalen en weer inwerpen, en elastiek verwijderen of lijn achter de clip vandaan halen. Alles ligt nu weer netjes op zijn plek. Maar wat is nu de clou?? 

Als je nu een run krijgt, en je hebt de vis gedrild en terug gezet, dan werp je de hengel opnieuw in, net zover tot het stukje marker het topoog gepasseerd is. Vervolgens haal je de lijn weer in tot de marker vóór de top zit. Nu het elastiekje plaatsen (of de lijnclip erop) en je hebt de juiste afstand weer vastgelegd. Nogmaals inwerpen, elastiek of clip eraf, en je ligt in één keer weer goed. Makkelijk toch?

______________________________________________________________________________________________________________

Reageren op dit artikel? mail naar kca@live.nl